Alik

Nie wystarczy tylko posiadać dobry umysł. Najważniejsze jest, by go dobrze używać - Katezjusz Czasami jak mam wenę to piszę... Wiem, że piszę chaotycznie, ale inaczej mi myśli uciekają \"Sara wróciła z pracy późnym wieczorem, ponieważ jej szef chciał, żeby wypełniła całe akta w jeden dzień. Kiedy doszła do domu, spostrzegła, że drzwi do jej mieszkania były otwarte. \"Musiałam zapomnieć\" powiedziała do siebie. Mimo wszystko weszła, zdjęła płaszcz, otworzyła lodówkę i napiła się wody. Usłyszała dziwny odgłos dochodzący z za jej pleców i już po chwili miała zakryte usta i nos tkaniną, zaczęło się jej kręcić w głowie. Sekundy później straciła przytomność. Kiedy się obudziła, była \'oślepiona\', zakneblowana i przywiązana do swojego łóżka. Nic nie widziała, ale wiedziała, że ma na sobie tylko stanik i majtki. Szarpała się w nadziei, że zerwie więzy, niestety były zbyt ciasno związane, było to na nic. Po dłuższym czasie poddała się, nagle usłyszała kobiecy głos : \"Nareszcie poddajesz się, czyż nie? Dobrze będziesz potrzebowała więcej energii na to co ciebie czeka później\". Kobiecy głos wysłał dreszcze w dół kręgosłupa Sary. Były to oba, ciepły i zimny w tym samym czasie, poczuła, że traci kontrole. Wystarczył tylko jego dźwięk, żeby Sara znowu zaczęła się szarpać, tym razem starała się znaleść małą słabość w więzach, albo cokolwiek co dałoby jej możliwość ucieczki. \"Wiesz, myślę, że wyglądasz perfekcyjnie w ten sposób. Ta taśma po prostu ci pasuje, jakby byłą stworzona dla ciebie. Tylko, jeśli się nie uspokoisz, będę musiała związać cię w mniej wygodnej pozycji... I to BĘDZIE bolało.\" Sara nawet nie słuchała, wykorzystała każdą, nawet najmniejszą cząstkę energii jaką miała. Potem, została uderzona. Silny, celowy cios w głowę. Straciła przytomność, znowu. Gdy się obudziła, czuła się jakby przespała cały dzień, jednakże w ogóle nie miała energii. Najbardziej potężne szarpnięcie jakie mogła wykonać, byłby delikatny dla kogokolwiek. Nie mogła się ruszać, była przerażona. Jej nogi, normalnie nigdy się tak bardzo nie zgięły, czuła linę naciskającą na jej skórę, co sprawiało spory ból. Wmawiała sobie \"Przynajmniej próbowałam\", ale brzmiało to bardziej jak jęki \"Lepiej żebym się za bardzo nie ruszała, mogłabym nawet skończyć gorzej...\". Ochłonęła, spokojnie przestudiowała linę. Strach, tego co może stać się potem, paraliżował ją. Po chwili, Sara ponownie usłyszała głos swojej napastniczki: \"Zamierzam usunąć ci taśmę z ust. Jeżeli będziesz krzyczała albo pomyślisz o tym, uwierz mi BĘDZIESZ cierpieć\" Gdy zdjęła jej \'knebel\', Sara nie próbowała powiedzieć słowa, nawet szeptem. \"Dobra dziewczynka\" Jej oprawczyni powiedziała \"Kocham kiedy ktoś robi to co mu się każe. Teraz użyjemy tego\" \"Co t-hhmph?!\" Sara nie mogła powiedzieć nawet słowa, gdy jej napastniczka ją znowu zakneblowała, tym razem był to \'ball-gag\'. \"Widzę, że każdy typ knebla pasuje ci świetnie. Poważnie, jesteś piękna w ten sposób! Przez to czuję... że chce ciebie poczuć...\" \"Mmph?\" Zanim zrozumiała te słowa, była pokryta rękami napastniczki, czuła, że jest całowana. Bała się, że to może skończyć się źle, ale w tym samym czasie sprawiało jej to przyjemność. Było to o wiele lepsze niż miłość jaką do tej pory uprawiała. \"Ja chyba musiałam oszaleć. Nie ma możliwości żebym odczuwała przyjemność kochając się z inną kobietą.\" Ta myśl przeszła jej przez głowę. Nie mogła się oprzeć, nawet myślami zaczęła odczuwać tę przyjemność. Od strony jej oprawczyni nie było wahania, kochała to i mogła powiedzieć, że Sara także tego nie nienawidzi. Dotyk i miłość trwały dalej, obie kobiety czuły się tak żywo. Nagle lina uniemożliwiająca ruchy rąk Sary pękła w nadgarstkach. Nie próbowała się ruszać, podobało się jej to co się działo. Kiedy Mia (jej oprawczyni) spostrzegła to, natychmiast przestała i z agresją w oczach spojrzała się na jej \'biedną\' ofiarę. \"Oh, uwolniłaś się? Jesteś bardzo niegrzeczną dziewczynką, wiesz...\" \"Mmmpphhh!!! Mmphh mpphhh!\" \"Chcesz mi powiedzieć, że nie zrobiłaś tego celowo? Pogarszasz swoją sytuacje\" \"Mmmmppphhhh!!\" Jak chcesz, myślę, że powinnam przestać. Kiepsko, było zabawnie... Myślisz, że to czas zagrać w inną grę?\" \"Mmmpphhhh!\" \"Dokładnie, o tym samym pomyślałam...\" Rozwiązała Sare, pozwalając trochę rozprostować jej obolałe nogi, potem wzięła linę i powiedziała \"Proszę, usiądź na podłodze\" \"Mmmppphh mmmppphhh!\" \"Nie zachowuj się jakbyś miała wybór, to może cię kosztować więcej niż myślisz!\" \"Mmmphhh...\" Usiadła \"Dobra dziewczynka... teraz nie ruszaj się, pozwól mi ciebie związać tak jak chcę, a wszystko będzie wporządku...\" Po związaniu jej, Mia zostawiła ją na podłodze i wyszła z pokoju. \"Mam nadzieje, że nie będzie mnie tak trzymała na zawszę\" Pomyślała Sara Wtedy Mia wróciła \"Popatrz, przyniosłam zabawkę! Będziemy mieli zabawę hę?\" \"Mmmppphhh!\" \"Nie bądź taka pesymistyczna. Jestem pewna, że ci się spodoba!\" \"Mmmppphhh!\" Sara nie była pewna jak dużo czasu minęło odkąd Mia przyniosła bicz, ale wiedziała, że sporo. Jej nogi bolały, od obu, bicza i sposobu w jaki była związana. Niespodziewanie Mia rzekła: \"Dobra, myślę, że dostałaś nauczkę. Teraz, połóżmy cię z powrotem na to łóżko, będziemy miały trochę więcej zabawy...\" Gdy nadgarstki Sary zostały rozwiązane, ona wskoczyła na napastniczkę, bardzo ograniczając jej możliwości ruchowe. Usunęła \'ball-gag\' i powiedziała: \"Słuchaj, ja LUBIĘ cię, ale teraz MOJA kolej by się zabawić...\" Czym się zajmuję? Wszystkim, nawet tym co na drzewo spierdala