Konwenty: Avangarda 2006

Warszawski maraton konwentowy rocznik 2006 zainaugurowała druga edycja Avangardy. Trzy dni od 7 do 9 lipca 2006 wedle zapowiedzi organizatorów miały być świętem dla miłośników fantasy, rpg oraz mangi i anime. Wszystkich ciekawych na ile te założenia znalazły zrealizowane w rzeczywistości zapraszam do dalszej lektury.

Podobnie jak w zeszłym roku impreza odbywała się w budynku gimnazjum społecznego przy ulicy Raszyńskiej. Lokalizacja w centrum Warszawy ułatwiła dojazd osobom z innych miast, a i mieszkańcom stolicy z pewnością była na rękę. Pod względem lokalizacyjnym Raszyńska jest ciekawszym miejscem niż domyślny dla warszawskich konwentów Dom Kultury Świt. Sam budynek dowiódł swojej przydatności konwentowej w zeszłym roku, od przeciętnej szkoły odróżniają go m.in. kanapy i insze siedziska rozstawione w klasach i na korytarzach, cztery eleganckie prysznice, dzięki którym pomimo upałów konwent nie zamienił się w siedlisko smrodliwej zarazy czy dwa przyjemne boiska, na których można rozgrywać atrakcje na powietrzu, a wolnej chwili zagrać w piłkę czy we frisbee.

Jak na XXI wiek przystało na kasie prowadzona była komputerowa ewidencja uczestników. Trzydniowa akredytacja kosztowała 30 zł, ale cennik przewidywał też poszczególne dni, same noce jak i kombinację dzienno-nocną, więc każdy mógł dopasować wariant akredytacji do swoich zapotrzebowań. Po uiszczeniu opłaty na własność uczestnika przechodził identyfikator i program konwentu. Identyfikator miał tę zaletę, że był czytelny i dawał duże pole „do podpisu”, co niestety nie jest standardem. Na osobną wzmiankę zasługuje informator konwentowy — bez dwóch zdań najładniejszy, jaki dotąd widziałem na polskim konwencie. Wydany został w formie broszurki formatu zeszytowego ze sztywniejszą, kolorową okładką zdobioną elementami z połyskliwej folii. Efekt znakomity, aż szkoda było go wcisnąć do kieszeni. W środku był czarno-biały, ale bogaty graficznie, a druk był znakomitej jakości. Wyglądał lepiej nawet niż chwalony swego czasu pełnokolorowy informator z reANIMation 4. W parze z wysokim poziomem edytorskim szedł też poziom merytoryczny. Informacje były ułożone w przemyślany sposób, a atrakcje jasno i rzeczowo opisane.

Z pomocą rzeczonego informatora można było zacząć wybór atrakcji „do zaliczenia”. W tym momencie konwentowicze nastawieni na zabawę w klimacie mangowym przeżywali srogie rozczarowanie: atrakcje do nich skierowane można było policzyć na palcach jednej ręki nieostrożnego drwala. Pierwszego dnia Avangardy było ich całe dwie lub trzy, jeśli liczyć także salę projekcyjną z anime, z czego jedną stanowiła rywalizacja z fantastami w konkursie „Ciao Darwinku”. Na upartego można by doliczyć LARP-a w świecie Slayers i atrakcje związane z Crystalicum, ale nawet przy dobrej woli trudno oczekiwać, że zainteresują przeciętnego fana mangi i anime. W sobotę i niedzielę nie było dużo lepiej, zaplanowano jedynie kilka prelekcji i pojedyncze konkursy, z których nawet nie wszystkie się odbyły. Żeby zobrazować mizerię mangowej części programu w porównaniu z fantastyczną wystarczy wspomnieć, że każdego dnia samych LARP-ów było więcej niż wszystkich atrakcji mangowych razem wziętych. Ewidentnie organizatorki mangowej części Avangardy odstawiły fuszerkę, ich wkład w program konwentu był żenująco ubogi, nawet na tle zeszłorocznej, niezbyt mangowej edycji. Choć na plakatach reklamujących konwent manga i anime zajmowały równorzędną pozycję z fantastyką i RPG to w rzeczywistości manga okazała się tylko kwiatkiem do fantastycznego kożucha.

Kiepski program zapewne był jedną z przyczyn niskiej frekwencji miłośników mangi i anime na konwencie. Wśród ponad 300 uczestników Avangardy mangowcy byli zupełnie niewidoczni, na nielicznych mangowatych atrakcjach przewijało się może dziesięć tych samych twarzy. Z jednej strony to na pewno porażka organizatorów, ale z drugiej może to i dobrze, bo tylko tyle osób się zawiodło. Bardzo skromna była też reprezentacja mangowych wystawców składająca się z Waneko i fanowskiego sklepiku otaku.pl. Niskie utargi potwierdzają, że mangowców na konwencie była ledwie garstka.

Ci, którzy postanowili mimo wszystko zostać na Avangardzie mogli ratować się poszerzeniem zainteresowań o fantastykę i rpg, udziałem w niesprofilowanych atrakcjach typu konkurencje parasportowe czy oddaniem się urokom życia towarzyskiego. Tym sposobem pomimo programowej fuszerki można było spędzić czas całkiem przyjemnie. Nikłym zainteresowaniem cieszyła się sala projekcyjna z anime działająca przez cały czas konwentu, mimo że repertuar był ciekawy, a temperatura w położonej na poziomie piwnicy sali ciut niższa.

Hitem pierwszego dnia był sprawdzony już w zeszłym roku konkurs „Ciao Darwinku”, w którym przedstawiciele obu obecnych na konwencie frakcji — mangowców i fantastów — rywalizowało ze sobą na podobnych zasadach jak w telewizyjnym pierwowzorze. Zderzenie stereotypów i uprzedzeń powoduje, że rywalizacja jest bardzo emocjonująca, a czasem także pouczająca. Nie inaczej było tym razem. Różnorodne konkurencje wymagały wszechstronnych talentów. Wiedza była testowana np. w zadaniu polegającym na wymienieniu jak największej ilości tytułów mang (przez fantastów) lub systemów RPG (przez mangowców) lub opisaniu konwentowego ekwipunku typowego przedstawiciela przeciwnej frakcji. Talentami plastycznymi należało popisać przy rysowaniu na tablicy stereotypowego przedstawiciela drużyny przeciwnej. Wszystkie konkurencje wywoływały żywiołowe reakcje i sporo śmiechu. Przez większą część konkursu prowadzenie należało do drużyny fantastów, która wygrała rok temu. Szalę zwycięstwa na korzyść mangowców przechyliła konkurencja testująca fizyczną krzepę, a polegająca na robieniu serii pompek w sztafecie. Fantaści walczyli zaciekle, jeden z nich nadmierny wysiłek przypłacił nawet krwotokiem z nosa, ale to wysoko punktowane zadanie wygrali mangowcy. Miło by było pomyśleć, że pokazali w ten sposób większy hart ciała, niestety w rzeczywistości co najwyżej szybciej machali dupami. Cóż, i taka umiejętność bywa przydatna. Zdobytą w ten sposób przewagę mangowcy zdołali utrzymać w ostatniej konkurencji i tym samym wygrali tegoroczną edycję „Ciao Darwinku”.

Fajnie wypadł konkurs na avangardowy strój będący czymś na kształt evil cosplay'u. Uczestnicy mieli z dostarczonych przez organizatorów materiałów w postaci worków na śmieci, papieru toaletowego, taśmy klejącej, foliowych rękawiczek i tym podobnych drobiazgów wyczarować ciekawe przebranie. Choć część uczestników poprzestała na włożeniu sobie dwóch rolek srajtaśmy pod koszulę i ogłoszeniu się symbolem seksu to pozostali podeszli do zadania ambitniej. Finałowe prace, a w szczególności krówka były bardzo pomysłowe, a i odzianie się w foliowe worki w dusznym pomieszczeniu wymagało od uczestników dużego poświęcenia. Konkurs wygrała całkiem zasłużenie wspomniana krówka.

Warto dodać, że opisany powyżej konkurs odbywał się w bufecie na potrzeby konwentu przemianowanym na karczmę pod Palantkami. Karczma była fenomenem zeszłorocznej Avangardy, a w tym roku została przygotowana jeszcze lepiej. Tak jak w zeszłym roku prowadzące go Palantki z pomocą Arachne serwowały szeroki asortyment jadła i napitków, od typowych fast foodów poprzez domowy bigos, kopytka, jajecznicę aż po ciasta własnego wypieku, a wszystko po przyjaznych dla kieszeni cenach. Znakiem charakterystycznym ponownie były oryginalne nazwy potraw, jak chociażby „gęba elfa po ogroterapii” czyli pizza, ale w tym roku dodatkowo opisane także w bardziej standardowy sposób, co przyspieszyło obsługę nieświadomych klientów. Pomysł wart przeszczepienia na inne konwenty, bo tańsze, bardziej zróżnicowane i smaczniejsze potrawy z pewnością docenią konwentowicze, a dla organizatorów to dodatkowe źródło dochodów. W tym roku oprócz posiłków w karczmie serwowano także rozrywkę. Poza wspomnianym konkursem na avangardowy strój odbył się tam także konkurs karaoke, rysunkowy, „przypnij ogon Palantce”, rozbijanie piniaty i dyskoteka. Dodatkową atrakcją była „sexy i mroczna” konwencja karczmy — przyciemnione okna zdobione nietoperzami, lampy owinięte czerwonym papierem, a do tego obsługa w seksownych strojach. Choć na konwencie dominowała fantastyka karczma była wysepką mangowości — na telewizorze niemal bez przerwy leciały teledyski z anime, a rozwieszone na terenie szkoły zabawne reklamy karczmy były utrzymane w mangowym stylu.

Typowo mangowe atrakcje wypadły blado. Na panelu o uniwersum CLAMPa w szczytowym momencie bawiło całe osiem osób, konkurs „wyczes po japońsku” (tworzenie mangowych fryzur) zaszczyciło swoją obecnością dwóch uczestników, w konkursie o „Seimadenie” żaden z uczestników nie przeczytał tej mangi. Zwyczajowy filar programu w postaci cosplay'u o mało się nie odbył z powodu braku uczestników, sytuację uratowały wspomniane Palantki na szybko przebierając się jedna za drugą. Koncert In`You mógł podzielić losy cosplay'u, ale skrzyknięci naprędce krewni i znajomi wokalistek utworzyli ersatz publiczności. Skądinąd koncert w kameralnym gronie znajomych wypadł lepiej niż zwykle, zabawa była przednia, nie przeszkadzała nawet fatalna akustyka sali.

Sytuację ratowały niemangowe atrakcje, zarówno oficjalne i nie. Do tych pierwszych należała między innymi strzelnica ASG zorganizowana przez klub Sparta, gdzie każdy mógł spróbować swoich sił w strzelaniu do tarczy. Z własnej inicjatywy uczestników można było zagrać w piłkę nożną albo we frisbee. Oczywiście istotną rolę odgrywało też pielęgnowanie starych i zawieranie nowych znajomości.

Ocena Avangardy 2006 dla mnie jako redaktora anime.com.pl jest cokolwiek problematyczna ponieważ konwent programowo miał z anime i mangą niewiele wspólnego. Tak jak koneser jazzu nie jest odpowiednią osobą do recenzowania koncertu heavy metalowego tak ja nie czuję się na siłach do całościowej oceny Avangardy. Pobieżne obserwacje wskazują, że fantaści bawili się dobrze, ciągle coś się działo, organizacja nie miała widocznych potknięć, czyli impreza wyszła na plus. Jeśli jednak pod lupę wziąć część mangową to moja ocena jest jednoznacznie negatywna ponieważ jej zwyczajnie nie było. Jeszcze raz powtórzę, że organizatorki bloku mangowego nawaliły na całej linii nie wnosząc prawie nic do programu konwentu. Nic dziwnego, że tak mało miłośników mangi skusiło się na przyjazd na Avangardę, a szczęściem w nieszczęściu jest to, że tylko tyle osób dało się nabrać na mangę na Avangardzie. Jednocześnie uważam Avangardę za zaprzepaszczoną szansę. Konwent jako całość był dobrze przygotowany, poczynając od bogatego programu, poprzez dobre przygotwanie zaplecza (budynek, bufet, prysznice), aż po takie drobiazgi jak znakomita poligrafia (piękny informator), czytelne oznakowanie pomieszczeń i organizatorów czy telefon do głównego organizatora wywieszony w widocznym miejscu. To wszystko świadczy o tym, że impreza była gruntownie przemyślana, a organizatorzy włożyli w nią dużo czasu i wysiłku. Gdyby część mangowa była zrealizowana na podobnym poziomie można by liczyć na ustanowienie nowej jakości wśród warszawskich konwentów mangowych, a w roku konwentowej posuchy być może nawet byłby to jeden z najlepszych konwentów roku. A tak, szkoda gadać. Dlatego jeśli Avangarda będzie miała kolejną edycję to mam nadzieję, że część mangowa zostanie przygotowana należycie. Jeśli nie to lepiej z niej zrezygnować w ogóle, bo takie niewypały jak w tym roku nie są nikomu potrzebne.

Zobacz także

Ocena

Komentarze

[1] Re: Avangarda 2006

Zoisaite [*.chello.pl], 11.07.2006, 03:56:11, oceny: +0 -0

"Miło by było pomyśleć, że pokazali w ten sposób większy hart ciała, niestety w rzeczywistości co najwyżej szybciej machali dupami." Hehehe - dobre dobre ;]