Czy mówisz po japońsku?

Danuta Kowalska

Pamiątkowe zdjęcie na zakończenie kursu

Pani Ota podczas jednego ze swoich wykładów

Uczniowie dziękują pani Ocie za wspólnie spędzone miesiące

Dyrektor TCK, Mirosław Błaszczak, wraz ze słuchaczami

Wieść o tym, że Japonka, Ota Yukari, będzie uczyć języka japońskiego w Tarnogórskim Centrum Kultury oraz w II LO im Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach, szybko rozeszła się po okolicy. Pisała o tym prasa lokalna, pojawiły się informacje w internecie, ludzie wzajemnie się informowali.

– Nie pamiętam dokładnie co zrobiłam, kiedy dowiedziałam się o tym, prawdopodobnie zapiszczałam i chodziłam z bananem na twarzy przez resztę dnia – mówi Marta, jedna z uczestniczek kursu.

Chętnych nie zabrakło. Na naukę w TCK zapisało się ok. 100 osób, a w II LO ok. 200. Zainteresowanie językiem japońskim ściągnęło ludzi w różnym wieku nie tylko z Tarnowskich Gór, ale również z innych miast, min. z Bytomia, Zabrza, Rudy Śląskiej, Radzionkowa, Piekar Śląskich. Był nawet słuchacz z Rybnika! (oddalonego od Tarnowskich Gór o ok 40 km).

Do nauki wiele osób zachęcił również fakt, że lekcje były w 100% darmowe, wystarczyło przynieść siebie, zeszyt i długopis. Każdy musiał zapłacić tylko za kserówki, z których korzystało się w czasie lekcji.

Organizatorem całego przedsięwzięcia była ICEA (International Cross-cultural Exchange Association). Japonia pokrywała większość kosztów związanych z pobytem pani Oty w naszym kraju. Strona polska odpowiadała jedynie za zapewnienie jej zakwaterowania.

Jako, że wstęp był wolny, lista uczestników nie była stała. Grupa osób chodziła regularnie. Inni chodzili „w kratkę”. Do końca dotrwało w sumie ok. 40 osób.

Niestety, aby uczestniczyć w lekcjach konieczna była znajomość języka angielskiego. W chwili przyjazdu do naszego kraju, język polski był pani Ocie całkowicie obcy. Gdy sensei nie do końca potrafiła porozumieć się z uczniami, z pomocą przychodził dyrektor TCK, Mirosław Błaszczak, biegle znający japoński.

– Mówiliśmy między sobą po polsku, do pani Oty po angielsku, chyba że trzeba było jako ćwiczenie, to po japońsku. Nie mieliśmy problemów w porozumiewaniu się z sensei – zapewnia Agnieszka, inna uczennica pani Oty...

Nikt nikomu głowy nie urywał, nikt nikogo nie bił linijką. Ominięcie lekcji wiązało się tylko z koniecznością nadrobienia materiału. Panowała miła przyjacielska atmosfera.

– Śmiała się z nami, my z nią, ona z nas, my z niej – nawet teraz Marta się śmieje.

Spotkania z panią Otą nie ograniczały się tylko do samej nauki języka. Prowadziła wykłady, np. o japońskich lalkach (w tym czasie odbywała się poświęcona im wystawa w tarnogórskim muzeum „Sedlaczek” oraz w Piekarach Śląskich i Radzionkowie), tance (dłuższy wiersz popularny szczególnie w epoce Heian), kobiecie w Japonii.

– Przynosiła nam różne dziwne rzeczy na lekcje. Kiedyś rozdała pałeczki i zachęciła, abyśmy spróbowali nimi zjeść wysypany na serwetki słonecznik. Przynosiła też pocztówki albo książkę kucharską po japońsku – wylicza Marta.

Osoby rzeczywiście zainteresowane nauką mogły dużo zyskać dzięki tym lekcjom. Poziom nauczania był dobry.

– Zawsze zaczynało się od kartkówki powtarzającej poprzednią lekcję. Potem uczyliśmy się 10-15 znaków hiragany, do tego ćwiczenie. Potem tekst, mieliśmy go przerabiać, rozmawiać ze sobą. – mówi Agnieszka

Uczniowie Oty-sensei poznali min. hiraganę, katakanę, gramatykę, budowę zdania w języku japońskim (nie każdy wie, że orzeczenie znajduje się na końcu) Na zakończenie kursu odbyło się małe przyjęcie, w trakcie którego uczniowie żegnali panią Otę. Na otarcie łez każdy otrzymał od niej dyplom oraz mały upominek zapakowany w japońską gazetę (dzwoneczek, zakładkę do książki, laleczkę, książkę do ćwiczeń, pocztówki). Uczennice mogły również przymierzyć najprawdziwsze japońskie kimono (stroju męskiego niestety nie było).

Uczestnicy kursu już nie mogą się doczekać się przyszłego roku szkolnego. Najprawdopodobniej przyjedzie do nas ponownie pani Ota, aby kontynuować naukę swojej grupy. Ma także przyjechać druga wolontariuszka z Japonii, która będzie uczyła nową grupę od podstaw.

Każdy kto żałuje, że w ubiegłym roku nie zaczął nauki, może swój błąd naprawić już wkrótce.

Dodaj do:

Zobacz także

Z tą publikacją nie są jeszcze powiązane żadne sznurki.

Dodaj sznurek

Ocena

Wystawiać oceny mogą tylko zarejestrowani użytkownicy.