Korcon 2010

Kamey

Położone w północno-wschodniej części Polski miasto Olsztyn od kilku ładnych lat cechowało się poważnym zastojem. Wśród lokalnej braci zwane jest pieszczotliwie „konwentową czarną dziurą”. Brak jakiejkolwiek imprezy mangowej, brak trwałych struktur klubowych oraz fiaska tych nielicznych nieśmiałych przedsięwzięć, które miały wreszcie coś zmienić, doprowadziły do tego, że lokalni fani zrezygnowali z organizowania czegokolwiek, ba, niektórzy z nich trwali w przekonaniu, że w całym mieście są jedynymi, którzy jeszcze interesują się japońską popkulturą. Sytuację diametralnie zmieniło pojawienie się klubu Yumegari, który działając pod skrzydłami Akademickiego Centrum Kultury Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego zdołał zebrać w jednym miejscu całkiem pokaźną grupkę młodszych mangowców. W ciągu kilku miesięcy działalności klub ów zdołał jednak zrazić do siebie wielu ludzi, głównie tych związanych ze „starą gwardią”, pamiętających jeszcze epokę konwentu łupanego. Podobnie jak inne kluby akademickie, Yumegari było zobowiązane do zorganizowania wydarzenia, które promowałoby Uniwersytet, jednak klub przez dłuższy czas koncentrował się na integracji członków. W końcu jednak, w odpowiedzi na ultimatum ACK, podjął się trudu zorganizowania w Olsztynie pierwszej od dłuższego czasu imprezy mangowej, ochrzczonej mianem Korcon.

Korcon odbył się w sobotę 8 maja 2010 roku na Wydziale Matematyki i Informatyki UWM przy ulicy Żołnierskiej i trwał od 12:00 do 20:00. Warto nadmienić, że nie doczekał się żadnej przyzwoitej promocji. Informacja na anime.com.pl pojawiła się dopiero na tydzień przed minikonwentem, a plakatu (impreza przeznaczona była głównie dla olsztynian) nie udało mi się zobaczyć w mieście ani jednego. Pomimo tego, według moich wiadomości, w ciągu kilku pierwszych godzin na teren minikonwentu weszło około 40 osób niebędących członkami klubu Yumegari. Mi samemu niestety udało się na miejsce dotrzeć dopiero dwie godziny po oficjalnym otwarciu.

Wpuszczanie uczestników odbywało się szybko i sprawnie. Nikt nie spodziewał się tłumów, toteż nie istniała instytucja rezerwacji, a akredytacja sprowadzała się do uiszczenia opłaty (5 złotych) i wpisania na listę uczestników. W zamian dostawało się czarno-biały identyfikator ze sztywnego papieru przypinany na... szpilkę. Nie zastanawiając się wiele, schowałem rzeczony papier do kieszeni i wszedłem na teren Korconu.

Pierwszym, co rzucało się w oczy, były... tłumy. Zaocznych studentów uniwersytetu. Uniwerek przydzielił bowiem organizatorom kilka sal na wydziale, ale nie trudził się przeniesieniem zajęć w inne miejsce, więc akredytacja była zmuszona wpuszczać wszystkich, którzy posiadali legitymacją studencką. Co więcej, każda z trzech sal znajdowała się w innej odnodze korytarza, także aby przejść do „sąsiadującej” sali minikonwentu należało maszerować niecałą minutę. Pierwsza od wejścia sala miała w środku niewielkie stoisko z „japońskim jedzeniem” — onigiri, curry, napoje z Biedronki — oraz komputer z projektorem, słowem, swoista panelówka. Druga sala mieściła w sobie jedną matę do DDR-a i kilka konsol. Trzecia była przeznaczona na UltraStara, który został jednak zamknięty w połowie trwania konwentu.

Plan atrakcji nie był rozdawany uczestnikom, ale na drzwiach każdej z sal można było się z nim zapoznać. W ciągu ośmiu godzin, uczestnicy imprezy mogli liczyć na trzynaście godzin atrakcji, z czego pięć godzin stanowiły turnieje konsolowe, US i DDR, kolejne siedem godzin — konkursy wszelakie, a jedną — panel o japońskim jedzeniu. Dla człowieka średnio zaznajomionego z cyckami albo openingami anime, osiem godzin Korconu mogło okazać się więc drogą przez mękę lub też okazją do nawiązania licznych znajomości — w zależności od posiadanych umiejętności społecznych. Niemniej jednak, ogólna atmosfera konwentu, pomimo lekkiego powiewu nudy na korytarzu, była bardzo pozytywna. Organizatorzy robili swoje, byli na ogół uprzejmi, dało się wyczuć sens hasła „od fanów dla fanów”.

Z uwagi na ograniczenia czasowe i zwykłe niezgranie moich gustów z repertuarem Korconu, odwiedziłem tylko kilka atrakcji. O czternastej, czyli akurat po moim wejściu na konwent, odbywał się turniej UltraStara prowadzony przez AlexRrR. Konkurs nie był jakoś specjalnie wyszukany — wybierz sobie sam piosenkę i zaśpiewaj ją tak, by zdobyć jak największą ilość punktów. Najprostszą metodą było nabijanie sobie dużej ich liczby poprzez wybieranie najłatwiejszych utworów, ale ze śpiewanych utworów można wywnioskować, że chyba nikt nie próbował grać w ten sposób. W konkursie wzięło udział 5 osób, a zwycięzcy o pseudonimie Phor Cilli przysługiwał posiłek w punkcie japońskiego jedzenia. Najbardziej jednak przypadł publiczności do gustu zawodnik o pseudonimie Ja, który śpiewał m.in. opening „Pokemonów” oraz znaną piosenkę „Jesteś szalona”.

Zaraz po konkursie UltraStara odbył się inny konkurs, nazwany „Tits or GTFO”, polegający, a jakże, na rozpoznawaniu postaci z anime po mniej lub bardziej wydatnym biuście. Podobnie jak na turnieju US, prowadzącą była AlexRrR. Konkurs był prosty, ale nie brakowało na nim dobrej zabawy. Zwyciężczyni — Lycoris — również otrzymała rację żywnościową z punktu dożywiania uczestników. Pomiędzy konkursem a kolejną atrakcją, jaką był panel o kuchni japońskiej, prowadząca zainicjowała dyskusję z ludźmi siedzącymi akurat w sali. Niestety, jej tematyka — rysowane gejowskie porno — skutecznie zmusiła mnie do odwrotu. W końcu, po niecałych 5 godzinach zabawy, zdecydowałem się — bez żalu zresztą — na powrót do domu.

Korcon 2010 był imprezą przyzwoitą w swojej słabości. Główne jej wady to niemal całkowity brak reklamy, identyfikatory w formie kawałka papieru, salki rozrzucone na terenie wydziału i mała liczba ciekawych atrakcji, słowem, kulejąca (eufemicznie mówiąc) organizacja. Z drugiej strony, uczestnicy nie wymagając nawet średniej jakości konwentu z reguły nieźle się bawili przy tym, co było pod ręką, zwłaszcza w całkiem dobrze zrobionej konsolówce i sali panelowo-dyskusyjnej. Klub Yumegari ma jak widać zaplecze i możliwości wystarczające do zrobienia lokalnego minikonwentu, pytanie brzmi: dlaczego tak słabo? Czy klub, który ma kilkudziesięciu członków, wsparcie akademickie i możliwość sięgnięcia po radę doświadczonych organizatorów nie jest w stanie zorganizować pewnego minimum, czyli chociaż części budynku, reklamy (nawet internetowej) i przede wszystkim większej liczby dobrych atrakcji?

Klub Yumegari, jak sami twierdzą jego członkowie, był świadomy tego, że wyjdzie jak wyjdzie, ale w obliczu zobowiązań musieli naprędce zorganizować jakąś imprezę. Twierdzą także, że zdobyli dzięki temu pewne doświadczenie. Poczekajmy więc na kolejny minikonwent, a nuż będzie całkiem znośny.

Dodaj do:

Zobacz także

Z tą publikacją nie są jeszcze powiązane żadne sznurki.

Dodaj sznurek

Ocena

Wystawiać oceny mogą tylko zarejestrowani użytkownicy.

6,50/10 (4 głosów)

Komentarze

Ilość komentarzy: 24 dodaj

REKLAMA

[1] Re: Korcon 2010

AlexRrR [*.adsl.inetia.pl], 16.06.2010, 02:58:45, oceny: +4 -1

"Z tego co się dowiedziałam, US działał do ok. godziny 17, potem nie było chętnych więc zmieniono go na Guitar Hero, na którego też nie było chętnych toteż włączając w to problemy z Vistą (:3) prowadzący zdecydowali o zamknięciu tej sali ok. godziny 18." - Tak więc US działał dłużej niż do połowy.
Oprócz moich konkursów były jeszcze te Szwadrona i NTJ, a Lycoris dostała raczej nagrodę rzeczową (choć przy najbliższej okazji postaram się to potwierdzić).
No to chyba tyle gwoli wyjaśnień.

Hm, osobiście uważam za krzywdzące mówienie, że to klub zraził do siebie tzw. "starą gwardię", bo imho tak nie jest. Natomiast osobiste antypatie niektórych ludzi to co innego i nie powinno się ich łączyć, czy wydawać na ich podstawie opinii o całości. Ja się od nich odcinam i ogólnie uważam za dość niepoważne.

Kamey, i tak Cię loffciam ♥