Konwenty: Manga ni Muchiu 4

Zaczęło się leniwie. Kasa, identyfikator, informator... i pierwsza niespodzianka - pocztówki. Całkiem ładne pocztówki, w cenie biletu. Krótki zwiad budynku - szatnia, sala bankietowo-weselna nosząca miano panelowej, nad nią market-chór, obok sala kominkowo-myśliwska zdegradowana do komputerroomu, dalej sala TV z ładnym nagłośnieniem i małym ekranem. Nieco na uboczu sala kinowa oraz ukryte za kotarami toalety... Całość budynku oparta na pierścieniu, można go było obejść w koło w minutę, mierząc się jedynie z 2 schodami, dzięki czemu uniknęło się tzw. "klęski przestrzeni" - budynek wyjątkowo optymalny dla konwentów. Jedynym jego mankamentem był brak sleeproomu. Technicznie konwent był na poziomie przeciętnym - bez fajerwerków w stylu Dolby, ale wszystko działało. Prawie, ale o tym za jakiś czas.

Ranek, południe i popołudnie minęły leniwie. Konwent działał bez obsuwów, ale czegoś brakowało... Ludzie krążyli po pierścieniu schodów, co jakiś czas uczepiając się jakiejś atrakcji, ale lekko wiało nudą. Brakowało jakiejś dynamiki. Organizatorzy robili co mieli w planie, ale z pewną angielską flegmą, bez żywiołu, zapału... Atrakcje... no cóż, opiszę dwie.

Panel o mieczach - nudy na pudy, flaki z olejem, makaron. Prowadzący przynudzał beznamiętnym głosem godnym wykładowców matematyki statystycznej. Popełniał błędy godne studenta matematyki statystycznej. A na krytykę reagował niczym rektor polibudy. Pomyłka. Panel przeznaczony był dla laików, ilość przekazanej wiedzy tak minimalna, że w kwadrans można by było przeszkolić do jej przekazania szympansa. A gdyby tak przeszkolić kogoś, kto ma odpowiednio gadane, potrafi przekazywać wiedzę w sposób interesujący, i wykorzystać ogromny potencjał tkwiący w zgromadzonych eksponatach.... Minus. Za prowadzącego. Utopcie go.

Pokaz Kendo - przyznam się, że przegapiłem początek, i jak przyszedłem, miałem okazję oglądać, jak dwaj faceci i dwie panny z dzikim wrzaskiem walą się sztachetami po głowach. Z całym szacunkiem dla sztuki Kendo, ale tak to wyglądało. By dopełnić czary goryczy prowadzący wezwał na scenę ochotnika, który chciałby spróbować swych sił. I na scenę wkroczył Angel... rycerz. Wtedy potwierdziły się przewidywania snute na panelach klasy "rycerz vs samuraj" - japońskie techniki walki są bezużyteczne w starciu z nietypową techniką walki Europejczyków. Kendoka zgłupiał, a Angel kroił go jak chciał... Współczucie dla prowadzącego. Porażka i kompromitacja.

Cosplay - opóźnił się nieco. Drobny błąd organizacyjny, przeciągnięcie konkursu niewiedzy i plan zaczął się sypać. Ale... konwent nagle zyskał to "coś". Zgromadzeni w galerii przed kinówką cosplayowicze zaczęli szaleć, rozgrzewać się... Małe zamieszanie zmieniło zachowanie fanów, zamiast leniwie snuć się po pierścieniu zaczęli latać, pytać się... na obiekcie zaroiło się od przebranych postaci... ciężko opisać słowami taką zmianę. W końcu rozpoczął się sam cosplay, prowadzony przez ochotnika Yanka "TranswestyciPrzeciwPerwersji" Goldwina. Miód i poezja. Liczni, świetnie przebrani cosplayowicze, zabawne prowadzenie, podkład dźwiękowy - to, co kołczyki lubią najbardziej.

Całość miała charakter wielce udanej i zabawnej improwizacji, błędy organizacyjne szybko przekuwano w sukcesy (ot, choćby zaginięcie jednego z mikrofonów bezprzewodowych, użycie zapasowych, testowych "magicznych" mikrofonów i seria gagów z tym związana). Scenki poszły nieco gorzej - tu było widać czym różni się przygotowana scenka Angelusa od improwizowanych na żywo scen z komórką jako rekwizytem. Ale prowadzący dzielnie nadrabiał, utrzymując znakomity klimat. Najlepszy Cosplay tego roku, jak babcię kocham. Niestety, wszystko co dobre szybko się kończy...

Zobacz także

Ocena

Komentarze

[1] Re: Manga ni Muchiu 4

Nuriko Kazuhira [*.lodz.sdi.tpnet.pl], 12.10.2003, 16:12:32, oceny: +0 -0

dobra to z uzupelnienie powyzszego. gdy towazysz Coach oposcil miejsce konwentu wyjasnila sie prawa nefralgicznego sleapig roomu. room byl ale czynny od 20 i w innym budynku. ale to nie zagwarantowalo biedaczkom, ktorzy sie tam udali spokoju :] (o tym za momecik), "manewr lodzki" sie nie powtozyl :) - do slepa bylo ledwie 20 metrow :). panel j-rock niestety zmarl smiercia naturalna :( [braklo czasu i wszedl w kolizje z losowaniem szczesliwego numerka - ludzie wykazali wieksze zainteresowanie hazardem anizeli koncertem]. Losowanie szczesliwego numerka bylo ostatnia atrakcja przewidziana przez organizatorow, dalej rozpoczely sie projekcje anime. i w tym miejscu dali o sobie znac uczestnicy. kiedy szeregi fanow przezedzil sen, w coopyroomie rozpoczela sie spontaniczna impreza. zaczelo sie niepozornie. kilka teledyskow i rytmy lat 80, 90 i wspolczesne bity. i w pewnym momecie na parkiecie bylo z 20 osob! i przez kolejnych kilkadziesiat minut panowala wspaniala zabawa. nie obylo sie oczywiscie bez slawetnego limbo. kiedy juz i najbardziej zacieci padli, konwentowicze postanowili wskrzesic karaoke i do 4 nad ranem trenowali swoje gardla. i tutaj powroce do slepingroomo. :> naiwny ten ktory mysli ze osobny budynek uchowal biedakow od popisow spiewakow ! :>. jednak o 4 nad ranem nawet najbardziej wytrwali ulegli zmeczeniu. jednak ci ktozy liczyli na kwilke spokoju srogo sie rozczarowali. jak obiecali orgowie o 6.30 nastapila pobodka, w typowo wojskowym stylu [to chyba nawiazanie do chlubnych ? tradycji budynku klubu garnizonowego w ktorym konwent sie odbywal(zamorduje tego drania, ktory przeczyscil swoje gardlo na pochybel naczym uszom a miala byc gimnastyka a nie dzikie wzaski :). tutaj koniec odemnie, reszta to relacja. po pobudce dalej kontynuowano emisje anime, a konwent powoli dogorywal, ludziska powoli rozjezdzali sie na dworce i do domow.