Konwenty: Niucon PRL

Jedną z pierwszych atrakcji, na którą udało mi się na Niuconie zawitać był „Śmingus Dyngus”, odbywający się na podwórku szkoły. Zebrani ludzie zostali podzieleni na trzy równe grupki, po czym wszyscy przystąpili do wojny na woreczki z wodą. A trzeba przyznać, że przy upale jaki zaserwował nam Wrocław w piątek – była to bardzo miła możliwość ochłody. Uciekając przed ostrzałem, wybrałem się na panel o „Piractwie medialnym na rynku gier” prowadzony przez Guile'a, gdzie pogadanka o tym kto, jak i gdzie piraci trwała w najlepsze. Ponadto prowadzący wyjaśnił co i w jakim stopniu może być nazwane piractwem, a więc panel poruszający bardzo przydatne kwestie w dzisiejszych czasach. Takich paneli było jeszcze kilka, choć nie na wszystkie udało mi się dotrzeć. Z przykrością stwierdziłem, że część z nich... w ogóle się nie odbyła. Tak, pojawiła się tu istna plaga paneli, które się nie odbyły bądź wędrowały w czasie i przestrzeni. Natomiast zaplanowany, dwugodzinny panel o „Najpiękniejszych miejscach w Japonii”, na który chciałem się wybrać – skończył się po około piętnastu minutach, gdzie całość została skwitowana przez prowadzącą tłumaczeniem, „że to jej pierwszy panel i nie bardzo wiedziała jak się za niego zabrać”. Poza tym „Spotkanie z Kuźnią Gier” zaliczyło potężną obsuwę, a to głównie dlatego, że sala, w której miało się ono odbyć... zwyczajnie nie została otwarta przez organizację imprezy. Nie miałem również szczęścia w niedzielę, gdy wybierałem się na panel „Dragon Age okiem fanów”, który nie mógł odbyć się w pierwotnej formie z racji deficytu sprzętu, a konkretnie projektorów multimedialnych.

W międzyczasie, wraz ze znajomymi zapełniliśmy lukę w programie, prowadząc warsztaty dotyczące improwizacji na scenie (wszak w informatorze wisiała informacja o tym punkcie programu, ale ktoś umieścił go tam przez omyłkę). Sama „Improv-A-Ganza” (następca znanych do tej pory improwizowanych kabaretów z serii „Whose Line...”) odbyła się na mainie w godzinach wieczornych, którą jak zwykle miałem przyjemność współorganizować. Ocenę i krytykę pozostawię Wam, dodam jedynie, że zdarzyło się kilka bubli i wpadek, jak to zwykle z nami bywa. Natomiast wydaję mi się, że całość jako tako nie wpłynęła na jakość odbioru przez widownię. Piątkowej nocy odbył się również pokaz tańca przedstawiony przez grupę dziewczyn z „Malandra Tribe”. Całość była wykonywana w rytmach piosenek znanych fanom z wielu różnych anime. Początkowo cały pokaz wydawał się nieco nudny, ale dziewczyny szybko się rozkręciły i już niedługo cała widownia świetnie się bawiła.

Przechadzając się w międzyczasie po sleeproomach przez myśl przewinęło mi się legendarne hasło – „Konwentowicze! Dlaczego się nie myjecie?”. Zaryzykowałbym stwierdzenie, że próba wejścia do niektórych z nich groziło by wybiciem kilku zębów o ścianę smrodu. Z drugiej strony jest to poniekąd zrozumiałe, ponieważ konwentowiczom zostały udostępnione jedynie dwa prysznice i zdarzało się, że kolejki były całkiem pokaźne. Dopiero po kilku buntach, została udostępniona jeszcze jedna sala z prysznicami, wcześniej zarezerwowana jedynie dla organizacji. Wracając do samych sleeproomów, początkowo wydawało się, że pomieszczą wszystkich uczestników imprezy. Ostatecznie – szybko się przepełniły i ludzie byli zmuszeni do koczowania na korytarzach.

Muszę przyznać, że cosplay na tej edycji wrocławskiego konwentu przypadł mi do gustu. I choć nie był szczególnie długi, bo i strojów było niewiele, a dodatkowo sam na tematyce znam się w zasadzie jak kura na pieprzu – scenki przygotowane przez uczestników bardzo przyjemnie się oglądało. Przed samym cosplayem, na scenie odbył się mini-koncert zespołu, którego nazwy niestety nie pamiętam, natomiast ich kawałki były całkiem niezłe. Przez to wszystko rozpoczęcie cosplayu znacznie się przesunęło, ale kiedy tylko się rozpoczął, to dalej było już tylko z górki.

Ostatnimi czasy popularnym zjawiskiem jest organizowana w nocy „vixa” albo inaczej dyskoteka, na której można się wytańczyć do białego rana. Niuconowa została nazwana hasłem „Najlepszej pod słońcem” i miała odbywać się zarówno z piątku na sobotę, jak i z soboty na niedzielę. Cóż, ciężko jest powiedzieć czy faktycznie taka MIAŁA być, bo zwyczajnie się nie odbyła. Jak się później dowiedziałem, decyzja podyktowana była kwestiami bezpieczeństwa, gdyż stropy budynku były stare i groziły zawaleniem. Jakkolwiek, szkoda, że organizacja nie zadbała wcześniej o to, by dowiedzieć się czy takie wydarzenie będzie mogło się odbyć.

Prawdziwym azylem w całym konwentowym zgiełku okazała się kawiarenka, nazwana na potrzeby konwentu „Barem Mlecznym”. Zawierała się w niej zwyczajowa „jadłodajnia”, w której można było spożyć jakiś ciepły posiłek czy napój i posiedzieć przy stoliku ze znajomymi. Całość serwowały bardzo miłe dziewczyny, a dania były bardzo smaczne. Na drugim końcu zaś rozłożył swoje swoje stoisko Misiek z Banzai Sushi, który wraz z pomocą swoich asystentów za całkiem przystępną cenę przyrządzał dla uczestników wszelakie rodzaje sushi, aby zadowolić kubki smakowe nawet tych największych smakoszy. A trzeba przyznać, że pomimo warunków „polowych” – dania serwowane w owym barze były jak zwykle największej jakości, a więc absolutnie polecam Wam odwiedzić stoisko Banzai Sushi, jeżeli zdarzy Wam się natrafić na nie w przyszłości.

Szczególną uwagę zwróciłem jeszcze na porządek na terenie konwentu. Może trochę w tym mojego głupiego szczęścia, bo ile razy wybierałem się do toalet – było w nich względnie czysto, a i papieru nie brakowało. Ale słyszałem też kilka niepochlebnych opinii, w szczególności jeżeli chodzi o zlewy. Podczas sobotniego deszczu, uczestnikom zdarzyło się nanieść sporo wody i błota do budynku, co na szczęście zostało szybko uprzątnięte. Szczególnie uderzył mnie widok dosłownej sterty worków ze śmieciami, która znajdowała się w przedsionku łączącym budynek z podwórkiem, a więc nie dało się jej nie minąć by „skosztować” towarzyszącego jej zapachu. Ponadto, w sobotni wieczór, budynek szkoły odwiedziła policja, przez co pojawił się odgórny nakaz by uciszyć wszelkie urządzenia nagłaśniające i zachowywać się w miarę możliwości cicho.

Ostatecznie, Niucon PRL był konwentem przyzwoitym. Zdarzyło się na nim kilka wpadek, a niektóre z nich nie powinny mieć miejsca w wypadku ekipy organizacyjnej z takim bagażem doświadczeń. Pod koniec imprezy na próżno szukałem jeszcze panelu podsumowującego. Okazało się, że jego zamiennik odbył się... dokładnie w środku konwentu, w sobotę. Tak czy inaczej, weekend we Wrocławiu należał do przyjemnych, a kto odwiedził Niucon – na pewno znalazł coś dla siebie. Podejrzewam, że mogłem nie poruszyć niektórych kwestii, które mogą Was frapować, dlatego zachęcam do dyskusji – pod tą relacją.

Zobacz także

Ocena

Komentarze

[1] Re: Niucon PRL

Kolo_z_Wrocka [*.adsl.inetia.pl], 25.08.2011, 17:53:31, oceny: +30 -0

To ja się może wypowiem co do:
Prawdziwym azylem w całym konwentowym zgiełku okazała się kawiarenka, nazwana na potrzeby konwentu "Barem Mlecznym". Zawierała się w niej zwyczajowa "jadłodajnia", w której można było spożyć jakiś ciepły posiłek czy napój i posiedzieć przy stoliku ze znajomymi. Całość serwowały bardzo miłe dziewczyny, a dania były bardzo smaczne.

1. Nazwa - jak już daje się taką nazwę, to można byłoby chociaż odrobinę spróbować wpasować się w konwencję. Tymczasem z PRL'u była tam tylko nazwa, a z głośników leciał K-pop i Daft Punk :/

2. Ceny i cała reszta - 2.50zł+ za tosta (2.50 wersja podstawowa), 1zł za kubek wody...

Ogółem ogarnął mnie mocny wkurw. Nie mam nic przeciwko temu, że konwent wpuszcza na teren profesjonalną (akurat nie w tym wypadku) gastronomię, której celem będzie zarobek. Ale powinien zapewnić konwentowiczom możliwość pożywienia się w jakichś ludzkich cenach, po kosztach, "od fanów dla fanów".

W niedzielę zamówiłem sobie kiełbaskę z bułką - 5zł. Dostałem samą kiełbaskę, więc poprosiłem o swoją bułkę.
"Nie ma, skończyły się." - usłyszałem od kierowniczki owego przybytku. 2m za nią leżało w cholerę tostów do przygotowania, poprosiłem więc o kawałek chlebka tostowego - wszak kiełbasa bez pieczywa jest niemalże niejadalna. "Kolo, zobacz sobie ile kosztują tosty, jak ci dam ten kawałek chleba to będę stratna."
Zdębiałem... Kurwa mać, 5zł za kiełbaskę i będzie stratna, bo da mi kromkę chleba tostowego? 5zł to kosztuje kiełbasa z bułką w normalnej knajpie, która płaci podatki, ZUS-y i inne pierdoły, a koszt jednej kiełbaski w sklepie to koło 1zł...
Także poprosiłem, żeby w takim wypadku poszła mi do sklepu po bułkę, albo oddała mi złotówkę, to sam sobie pójdę kupić. "Bułka nie kosztuje 1zł!" - i dostałem 50gr (rozumiem, że kiełbasa kosztowała w takim wypadku 4.50zł? ...)
Wkurwiony zapytałem jeszcze o cenę wody (1zł za kubeczek), dowiedziałem się, że kubki są bardzo drogie...

A później z nieoficjalnych źródeł dowiedziałem się, że jedna z kelnerek dostała za imprezę 250zł. Inna natomiast napisała na swoim koncie FB:
"(...) wyśmiałam się i wybawiłam, a jeszcze mi za to zapłacili xdd"

Z jeszcze ciekawych rzeczy, ktoś spytał szefowej kawiarenki, czy ma książeczkę sanepidu. "W przyszłym tygodniu będę miała."

Well, dla mnie cała sytuacja była totalnie wkurwiająca, zwłaszcza, że większość obsługi kawiarenki (łącznie z szefową) to moje znajome. Jak chcą zarabiać, to niech sobie firmę założą, a nie bezczelnie ciągną kasę od fanów...

Kiedyś w dobrym guście było darmowe udostępnianie przez organizatorów herbaty, może jeszcze wrócą takie czasy...

Jedno, co broni kafejkę, to energetyki w normalnej cenie (2.50zł za puszkę). Ale to mało.

Pamiętam, że gastronomia na Niuconie 1 była zajebista, na Niu 2 i 3 byłem bardzo zadowolony z kawiarenek, a tym razem srodze się zawiodłem i wkurwiłem :/