Konwenty: PierniCON 4 - Michał Durys

W niedzielę tradycyjnie pojawiliśmy się w szkole po południu. Wśród atrakcji, które przegapiliśmy znalazł się m.in. Idol (którego wedle zapowiedzi z poprzedniego PierniCONu ponoć już miało nie być), panel o czeskich konwentach, finały rozgrywek w piłkę nożną, rzut pikaczem oraz rzut balonem. Słyszeliśmy, że wiele straciliśmy pomijając hentajowy konkurs dubbingowy, który odbywał się w nocy z soboty na niedzielę. Jeśli OdyN prosi, żeby nie zamieszczać hardcorowych zdjęć, to musiało się nieźle dziać.

Magowa olimpiada przypadła nam do gustu, więc spróbowaliśmy szczęścia w kolejnej konkurencji. Tym razem był to żużel kapslami czyli popularna gra w kapsle, tyle, że w piaskownicy. Jak się okazało była to konkurencja, do której jesteśmy stworzeni — po pełnym niespodziewanych zmian na prowadzeniu wyścigu zajęliśmy pierwsze miejsce. W nagrodę otrzymaliśmy medal z masy piernikowej — ponoć nawet jadalny.

Po wyścigu załapaliśmy się na końcówkę konkursu karaoke, akurat na moment, kiedy prowadzący ten konkurs RadaZ i Lord Raven wykonywali słynna piosenkę „Yatta”. Wnosząc z liczby widzów ich reakcji konkurs był bardzo udany.

Skuszeni nazwą poszliśmy na panel o związkach homoseksualnych w fandomie. Na miejscu okazało się, że tematyka panelu zwabiła więcej osób niż mogło się pomieścić w sali. Teza postanowiona przez prowadzącą brzmiała, że manga i anime są wyjątkowe, ponieważ przedstawiają związki homoseksualne w pozytywnym świetle, a dzięki oglądaniu yaoi i yuri fandom jest oazą tolerancji. Licznie zgromadzone na sali yaoistki jednogłośnie odparły argumenty, że na długo przed pojawieniem się Czarodziejek w Polsacie w naszym kraju dostępne były książki i filmy, które również ukazywały homoseksualizm w obiektywny sposób, a tolerancje można wynieść nie tylko z oglądania yaoiców.

Niewypałem okazał się panel o cosplayu w Polsce i za granicą. Rozpoczął się z dużym poślizgiem, na sali nie było ani rzutnika ani nawet laptopa, na którym można by pokazać zdjęcia. Skończyło się na luźnych dyskusjach okołocosplayowych w skromnym gronie krewnych i znajomych królika, którzy zostali na panelu.

Bardzo udany był za to konkurs fandomowy prowadzony jak zwykle przez AvantaRa. Wprawdzie on także rozpoczął się ze sporym opóźnieniem i publiczność nie dopisała, ale do rywalizacji stanęli starzy wyjadacze i poziom był wysoki. Tym bardziej jesteśmy dumni z faktu, że połączone siły anime.com.pl i chomikuj.pl/Kwak zdobyły pierwsze miejsce. Na plus trzeba zaliczyć to, że AvantaR wprowadził zmiany w dotychczasowej formule konkursu, które dodatkowo ożywiły rywalizację.

Nową świecką tradycją konwentową jest spotkanie ze Studiem JG i oczywiście na PierniCONie również się takowe odbyło. Jak zwykle redaktor Yanek wyjaśniał dlaczego Otaku jest jakie jest, dlaczego rynek jest jaki jest — słowem, jeśli ktoś był na jednym z takich spotkań nic nie stracił.

Małym zainteresowaniem cieszył się konkurs wiedzy o polskim rynku mangowym. Ponownie zabrakło na nim sprzętu, przez co pytania dotyczące ilustracji automatycznie odpadły. Pytania były naprawdę trudne, chyba nawet zbyt szczegółowe. Kto z was pamięta, do którego numeru Kina Domowego dołączono film „Blood: The Last Vampire”? Na okładce którego numeru Kawaii znajdował się napis „100% seks”? W którym numerze Kawaii ukazał się pierwszy felieton „Head in the jar”? Kto tłumaczył polskie wydanie mangi „Metropolis”? Nic dziwnego, że uczestnicy odpowiadali średnio na jedno z pięciu pytań.

Wieczorem rozpoczęła się dyskoteka. O ile na większości konwentów takie pomysły umierają zanim się naprawdę zaczną, na czwartym PierniCONie dyskoteka udała się dość dobrze. Na scenie wyginało się w porywach do 50-60 osób. Królowała popularna muzyka rozrywkowa, ale trafiło się też kilka piosenek japońskich. W tym miejscu warto pochwalić organizatorów za elastyczność w zagospodarowywaniu wieczorów. Dyskoteka, podobnie jak kilka innych atrakcji, nie była planowana. Organizatorzy wyszli z założenia, że o wieczornym programie będą decydować uczestnicy.

Około godziny 20 po terenie konwentu zaczęli biegać osobnicy w majtkach na głowie lub w inny sposób wyróżniający się w tłumie konwentowiczów. Jak się okazało, byli to uczestnicy ragnarokowego konkursu sprawnościowego. Nie śledziliśmy tego konkursu, ale miał on pokaźna grupkę kibiców, więc pewnie był ciekawy.

Hitem niedzielnej nocy był panel o japońskich programach rozrywkowych będący rozwinięciem tego samego panelu z tegorocznego Porytkonu. Pomimo kłopotów ze sprzętem (rzutnik dostarczono dopiero po dłuższym czasie) dyskusja o Hard Gayu, Takieshi’s Castle czy Gaki no Tsukai połączona z projekcjami przyciągnęła mnóstwo uczestników. Panel zamiast planowanej godziny trwał dwa razy tyle, przez co opóźnił się konkurs recytatorski.

Z zasłyszanych opinii wiemy, że panel o „D-gray Manie” na wesoło, wbrew nazwie, wcale taki zabawny nie był, w odróżnieniu od konkursu Żyliarderzy, który ponoć był bardzo na luzie. Panel o obróbce zdjęć w Photoshopie odbył się tylko „na papierze”, bo wersja programu dostarczona przez organizatorów była za stara, więc wszystkie przykłady prowadzący musiał pokazywać na ilustracjach w książce. Panel o japońskich bajkach najwidoczniej się nie odbył, a prowadzący panel o DeviantArcie zmienił się w ostatniej chwili.

Poniedziałek

Zmęczeni trudami trzech poprzednich dni, ostatniego dnia do szkoły wybraliśmy się zwyczajowo po południu. Po drodze mijaliśmy grupki uczestników zmierzających na dworzec. Program ostatniego dnia nie był zbyt obszerny, przeważająca część atrakcji kończyła się ok. południa, więc większość konwentowiczów postanowiła wrócić wcześnie lub pozwiedzać Toruń — jeszcze późnym popołudniem widzieliśmy na rynku starego miasta przebierańców z „Naruto”. My natomiast wybraliśmy się wprost na panel podsumowujący konwent. Zasłyszane tam opinie w większości pokrywały się z naszymi, po części uzupełniły też naszą wiedzę na temat tego, co nas ominęło.

Co zatem przeszkadzało konwentowiczom i co można było zrobić lepiej? Kilkukrotnie wypłynął temat sleepów. Sale w pierwszym budynku już pierwszego dnia były w całości zajęte i ludzie zaczęli rozkładać posłania na korytarzu. Organizatorzy otworzyli dodatkowe sleepy w drugim budynku, ale zrobili to za późno, a przez kiepską informację mało kto o nich wiedział. Nie wszystkim podobało się też spanie na dużej sali — narzekali na hałas i niewygodne docieranie do swoich rzeczy.

Dużą bolączką były opóźnienia i zmiany w programie. Kilka takich przypadków opisaliśmy powyżej, ale najwyraźniej było ich więcej. Szczególnie irytujące było przekładanie atrakcji z godzin nocnych na poranne, kiedy większość ludzi spała.

Kolejna wpadka organizacyjna dotyczyła akredytacji i informacji. Były kłopoty z identyfikatorami, a informatory pojawiły się długo po rozpoczęciu konwentu. Same informatory również nie były najwyższych lotów: luźne kartki, czarno-biały druk, mała czcionka, tylko niezbędne minimum informacji. Na akredytacji panował zamęt, zdarzało się, że w ogóle nikt nie sprzedawał ani nie sprawdzał identyfikatorów i w efekcie ludzie wchodzili na konwent za darmo i bez żadnej kontroli. Zastrzeżenia uczestników budziła też czystość w budynku.

Opisane wyżej problemy z akredytacją i czystością wynikały bezpośrednio z problemów ze znalezieniem chętnych do pracy. Wedle słów głównego organizatora, cała ekipa PierniCONu liczyła ok. 100 osób, ale pracowało nie więcej niż 30 — większość potraktowało plakietkę orgowską tylko jako sposób na darmowy wjazd na konwent. Z tego, co widzieliśmy cokolwiek robiło góra kilkanaście osób.

Szwankowała komunikacja pomiędzy organizatorami, a uczestnikami. Ważne informacje, jak otwarcie dodatkowych sleepów czy zmiany w programie, często nie docierały do uczestników.

Nam rzucił się w oczy niedostatek sprzętu. Brakowało komputerów i rzutników, zaproponowany przez orgów system rotacji sprzętu wyraźnie się nie spisywał. Kilkukrotnie byliśmy świadkami kłopotów z prowadzeniem atrakcji spowodowanych brakiem sprzętu. Nie dopisały także nagrody. Wprawdzie w najważniejszych konkursach zwycięzcy odbierali pokaźne i wartościowe pakunki, ale w mniej ważnych konkurencjach nagrody były tylko symboliczne.

Lista zażaleń była jednak o wiele krótsza niż komplementów. Konwentowiczom podobała się przede wszystkim atmosfera pikniku. Dopisała pogoda, która wprost zachęcała do przesiadywania na dworze. Bardzo dobre opinie zebrała mangowa olimpiada, miała duże walory integracyjne. Integracja kwitła też na pobliskim basenie, wedle relacji naocznych świadków zabawa była tak dobra, że niektórzy wyzbyli się nawet kąpielówek.

Uczestnicy chwalili bloki programowe jak i poszczególne atrakcje. Wśród tych pierwszych na wyróżnienie zasłużyły sala Host Clubowa, konsolówka, AMV room, sala artystyczna i oczywiście olimpiada. Chwaląc atrakcje, uczestnicy wspominali cosplay, panel o wpływie japońskich artystek na sztukę współczesną, panel o japońskich programach rozrywkowych i konkurs dubbingowy.

Pozytywne komentarze zabrało też zaplecze sanitarne szkoły ze szczególnym uwzględnieniem pryszniców — rzecz niezbędna na długim konwencie w lecie. Na osobną pochwałę zasłużyła ekipa utrzymująca kible w czystości. Podobało się także Dziaaa Cafe czyli konwentowy barek.

Powody do zadowolenia mieli też ci, którzy chcieli na PierniCONie pozbyć się nadmiaru gotówki. Wystawcy stawili się licznie, a ich oferta była bogata. Rozpoznaliśmy stoiska JPF-u, Waneko, Studia JG, Hon’Ya, a do tego sporo stoisk fanowskich. Hitem były robione na miejscu koszulki z napisami.

Podobnie jak na wcześniejszych edycjach, największą zaletą PierniCONu była luźna atmosfera. Niedociągnięcia organizacyjne nie przeszkodziły uczestnikom w dobrej zabawie. Byliśmy na lepiej zorganizowanych konwentach, konwentach z większą liczbą uczestników, z bogatszym programem, lepszymi nagrodami, ale w tym roku jeszcze się tak dobrze nie bawiliśmy.

Zobacz także

Ocena

Komentarze

[1] Re: PierniCON 4

Grisznak [*.satfilm.net.pl], 28.08.2008, 14:22:21, oceny: +0 -0

Prawdą niestety jest, że co najmniej kilkanaście osób może zapomnieć o tym, że kiedykolwiek na Pierniku dostanie orga czy helpa - w sytuacjach, w których potrzeba nam było pomocy, owi ludzie znikali.

Tak czy siak - uczciwy, rzetelny tekst. Dało się.

PierniCON 4

Niedziela

Poniedziałek

Zobacz także

Ocena

Komentarze