Recenzje: Kyaa! #1 bis - Michał Durys

Lepiej nie znaczy dobrze – taki wniosek nasuwa się po lekturze pierwszego numeru magazynu „Kyaa!” wywodzącego się w prostej linii od fanzinu pod tym samym tytułem. Nowe „Kyaa!” cierpi na wszystkie przypadłości swego poprzednika, choć w nieco mniejszym natężeniu.

Kopanie leżącego to podła rozrywka, więc wady „Kyaa!” wymienię jedynie w telegraficznym skrócie. Po pierwsze: rażące błędy ortograficzne. Tuż po zakupie otworzyłem magazyn na przypadkowej stronie i wyczytałem, że Yoko jest „najleprzą snajperką”. Podobnych kwiatków jest więcej. Do tego dochodzi masa paskudnych błędów stylistycznych, literówek, czeskich błędów, a interpunkcja leży i kwiczy. Osoba, która w stopce redakcyjnej figuruje jako korektorka albo w ogóle nie przeczytała pisma, albo ma zerowe kompetencje. Po drugie: kiepskie teksty. W całym numerze jedynie dwa artykuły nadają się do czytania. Pozostałe to koszmar nauczyciela z podstawówki: są sztampowe do bólu, infantylne, nudne, a do tego nieporadnie napisane. Każdy z omawianych tytułów jest godny polecenia za sprawą wspaniałej fabuły i wyśmienitej grafiki. Po trzecie: pismo jest zwyczajnie brzydkie. Układ treści na stronach jest nieczytelny, liczne ilustracje (nota bene często podłej jakości) są wciśnięte na stronę bez pomysłu. Papier kredowy i kolor tylko podkreślają brak koncepcji edytorskiej. Po czwarte: plakaty. Nawet jeśli przyjąć, że te potworki mogą się komuś podobać to nazwanie strony formatu zeszytowego „plakatem” wymaga ogromnego naciągnięcia definicji słowa „plakat”. Podobnie ma się sprawa z reklamowanym na okładce komiksem. Liczy on sobie całe sześć stron, z których jedna jest okładką, dwie przedstawiają bohaterów, a pozostałe trzy są pozbawione choćby cienia fabuły. W ostatecznym rozrachunku za 9 zł otrzymujemy siedem zdatnych do czytania stron, co daje 1,28 zł za stronę A5, co z kolei czyni „Kyaa!” #1 najdroższym pismem, jakie w życiu kupiłem.

Redaktor Grisznak onegdaj wystawił podobną diagnozę fanzinowi „Kyaa!”, po czym zarekomendował redakcji poważne przemyślenie sensu wydawania kolejnych numerów. Ja jednak uważam, że póki to co robimy nikomu nie szkodzi, lepiej robić źle niż nie robić wcale. Nowe wcielenie „Kyaa!” jest niemal tak marne jak poprzednie, ale też nikomu nie wadzi. Nawet jeśli jedynym zyskiem z pojawienia się magazynu będzie to, że redaktorzy będą mogli pochwalić się przed kolegami i koleżankami z klasy, to jest to coś dobrego. A jeśli dodatkowo choćby jeden autor weźmie sobie do serca moje uwagi i zacznie czytać prawdziwą prasę i literaturę by szlifować swój własny styl, to suma zysków będzie wyraźnie na plusie. Ktoś mógłby zarzucić, że wydawanie nowego pisma niezbyt wysokich lotów na naszym malutkim ryneczku może tenże ryneczek zarżnąć. Moim zdaniem takie obawy są zbędne. Arigato to zupełnie inna półka i „Kyaa!” nie jest dla niego konkurencją. Z kolei Otaku ma lepszą dystrybucję i zbyt duży nakład, by „Kyaa!” mogło mu odebrać znaczący procent czytelników.

Do kogo zatem adresowane jest „Kyaa!”? W odpowiedzi na to pytanie może pomóc teoria z gatunku spiskowych, którą opracowałem szukając informacji o piśmie. Najwięcej informacji o „Kyaa!” znajduje się na efemerycznych portalach z gatunku „dolej wody i zamieszaj” tworzonych przez bardzo młodych fanów z myślą o ich rówieśnikach. By zmobilizować społeczność takiej strony do zakupu pisma wystarczy napisać „wydrukowali reklamę naszej strony”. Z kolei stron celujących w fandomowy beton, takich jak Gildia.pl czy nasz skromny szlamik, wydawca unikał jak tylko mógł. Mizerna dystrybucja również wydaje mi się świadomym wyborem. „Kyaa!” można kupić tylko w internetowym sklepie wydawcy, jak przysłowiowego kota w worku. Pisma nie można kupić w sklepach komiksowych ani na konwentach, co sugeruje, że wydawcy nie w smak jest przeglądanie „Kyaa!” przez potencjalnych klientów. Kto zatem, oprócz bywalców wspomnianych stron, jest adresatem pisma? Wedle napisu na okładce, „Kyaa!” jest „magazynem dla wyjątkowych fanów anime i mangi”. Jeśli „wyjątkowy” oznacza kogoś nieznającego ortografii lub mającego ją w poważaniu, przedkładającego afirmację ulubionych tytułów nad rzetelne recenzje i o zwichrowanym poczuciu estetyki, to faktycznie „Kyaa!” jest pismem skrojonym na miarę takiej osoby. Jeśli powyższa charakterystyka pasuje do Ciebie, drogi czytelniku, 9 zł wydanych na pierwszy numer „Kyaa!” będzie udaną inwestycją.

Zobacz także

Ocena

Komentarze

[1] Re: Kyaa! #1 bis

Kolo_z_Wrocka [*.neoplus.adsl.tpnet.pl], 25.12.2008, 19:12:51, oceny: +0 -0

Kyaa było do kupienia na Mokonie ;]

Ale poza tym, to chyba z całym tekstem się zgadzam.

W ramach teorii spiskowych - korektorką jest żona (siostra? Tak czy inaczej to samo nazwisko) redaktora głównego ;]

Najbardziej uderzyło mnie, że przerzucając strony ciężko jest odkryć, że czytamy kolejny artykuł - tytuł można przeczytać tylko na samym dole strony, malutkimi literkami.

Generalnie nowe Kyaa to IMO straszny gniot, kasy trochę żałuję, no ale trzeba było spróbować nowej pozycji ;]