Funekai 2008 okiem JiHad

JiHad

Dnia 19-20 lipca 2008 roku Niebo i Piekło otworzyły swoje podwoje dla zwyczajnych śmiertelników. Mieszkańcy Raju i Piekielnych Czeluści spotkali się w owy weekend w Łodzi, przy patronacie Łódź Sparta Squadu, który musiał pilnować, aby nie było zbytniej zadymy. Jak mu to wyszło? Średnio. Najprościej będzie wypisać wszystko w miarę po kolei...

Na plusik, czyli co było cacy

+ Informatory, plany, identyfikatory, poradniki. Zdobione grafikami najlepszych polskich rysowników, przepięknie wykonane, odpicowane na wysoki połysk. Za ładne. Z przeproszeniem — na cholerę komu taka makulatura. Owszem, ślicznie wygląda, aczkolwiek jest, jak na mój gust, zbędnym wydatkiem. Okładka twardsza — bardzo fajnie, przynajmniej informator nie zamieniał się w „szmatkę” po włożeniu w kieszeń. Jednakowoż wkład można by było spokojnie druknąć na zwyczajnym papierze. Nie żebym się czepiała na siłę, bo wyszło to wszystko bardzo pięknie, aczkolwiek moim zdaniem, było to niepotrzebne.

Plan zawierał rozkład jazdy atrakcji + plan budynku dorzucony na osobnej kartce, co było niezłe, gdyż można było sobie schować informator na pamiątkę w plecaku, a nosić tylko świstek z planem. Przewodnik konwentowy — humorystycznie napisana instrukcja obsługi konwentu (uniwersalna). Zalatywało mi przewodnikiem Coacha. Dawno go nie czytałam, przejrzę i upewnię się, czy słuszne są moje przypuszczenia.

Identyfikatory zostały zrobione na modłę Hideconowo-Magnificonową ;). Były dyndające zalaminowane identy, ale nie na wstążeczce, tylko eee... przypince? Takim kleszczyku doczepianym do identa. Też dość droga wycieczka i uważam, iż niepotrzebna; lepiej sprawdziłyby się wstążeczki (mniejszy problem przy sprawdzaniu uczestników jednodniowych). W wypadku identyfikatorów dziwił mnie fakt, że przy takiej ilości świetnych artów nie było osobnych identyfikatorów dla uczestników jedno i dwudniowych.

+ Sala kinowa. Ssał fakt, iż była ona ogromna i nagłośnienie nie dawało do końca rady. Zmarnował się tym samym przegenialny potencjał. Niezły sprzęt, genialna SCENA (profesjonalna można by powiedzieć — choć można było dorzucić kilka segmentów)... Bajeczka. Coach i TecHNO stawali na głowie, żeby nagłośnienie zadziałało jak najlepiej — wyszło jak wyszło, za mało czasu, za duży pośpiech.

+ Świetnym pomysłem były koszulki orgów/helperów. Z kilometra można było namierzyć osobę odpowiedzialną za konwent, co się chwali. Nie uświadczyłam pytań typu „A gdzie jest jakiś org?” gdyż kierownictwo zamieszania było widoczne jak na dłoni. Sugerowałabym jedynie, żeby help nosił koszulki niebieskie, a orgi czerwone. Byłoby od razu łatwiej znaleźć osobę „bardziej” odpowiedzialną.

+ Szkoła. Świetna miejscówka, która z palcem w nosie pomieściłaby nawet i 1500 osób. Słyszałam o max 1300, które przewinęły się przez konwent. Świetne korytarze, choć w godzinach szczytu między dostawcami było się trudno przecisnąć, aczkolwiek dla chcącego... Poza tym nie uświadczyłam nigdzie wielkich korków, ani dzikiego tłumu.

+ Nagrody. Genialne, przepiękne nagrody. Ten potencjał został również trochę zmarnowany. Ponoć przed konwentem było „Mamy nagród na 5 konów!” Po konwencie słyszałam, iż za jakiś konkurs za pierwsze, drugie i trzecie miejsce chłopaki dostały po plakacie i badgu... Z kolei za jakiś inny konkurs w ogóle nie było nagród. Myślę, iż po prostu rozgospodarowanie nagród nie było mocną stroną orgów, stąd ten lekki zgrzyt.

+ PALARNIA! Najlepsza palarnia konwentowa w jakiej kiedykolwiek bywałam. Okratowana naokoło, ZADASZONA :D. Można było wynieść kilka krzeseł i przesiedzieć tam całą noc bez problemu. Nie wiało, nie lało (sama ją załatwiłam!), chłopcy w dresiwach mogli nam skoczyć. Próbował się znaleźć jeden odważny, ale szybko zmienił zdanie, tak więc palarnia była czynna całą noc, była bezpieczna i obyło się bez żadnej draki.

+ Konsolówka. Full szacunek, znowu IW się za coś wzięło, znowu dali radę. Szacuneczek panowie, bardzo dobra robota. Następnym razem wpadnę na kawusię. Szacuneczek do orgów za dwa telewizory plazmowe, naprawdę wyglądało to full pro. Sam zasób gier również nie był zły.

+ Prysznice! To już nie te czasy, kiedy można było pośmierdzieć sobie dwa dni, więc prysznice cieszą się na konwentach coraz bardziej rosnącym zainteresowaniem (i całe, szczęście). Prysznice były, ciepła woda była. Nic do szczęścia więcej nie trza ;). Orgowie zadbali o zasłonki dla poszczególnych kabin, więc nie było problemu, że ktoś przypadkiem wparował do prysznica a tu 4 osoby świecą czterema literami. Jedno, czego brakowało, to światło, którego brak dało się odczuć kąpiąc się w nocy...

+ Lokalizacja. Niezła, oczywiście mogę wybrzydzać, bo przywykłam do wożenia się TEcHNOlotem, ale cóż. Ok. 30 minut autobusikiem zaraz spod dworca Łódź Kaliska do przystanku, który był ok. 5 minut spokojnym spacerkiem od konwentu. Można się było lekko pogubić na osiedlu, aczkolwiek ludzie byli dość uprzejmi i kierowali sierotki do szkoły. Blisko do Carrefoura, co ostatnimi laty też jest na wagę złota... Nadwyżka konwentowiczów wybywała co jakiś czas na zakupy/obiadki/lody do centrum handlowego, więc rotacja w ludziach była, zresztą idąc do sklepu co chwilę spotykało się kolejnych konwentowiczów.

+ Akredytacja. Szła ładnie i sprawnie. Kolejka nawet w godzinach szczytu nie przekraczała ok. 15 metrów. Oczywiście, że ktoś na to będzie narzekał, że wolno, ale nie dogodzisz wszystkim, trudno. W porównaniu z takim DOJI czy Ecchi i tak był luzik.

Z racji iż nie odwiedzam raczej żadnych atrakcji konwentowych, nie będę się wypowiadać o ich poziomie, zrobią to znacznie lepiej osoby uczestniczące czynnie w panelach/konkursach.

[ 1 ][ 2 ][ 3 ] ⇒

Dodaj do: